Νέα δεδομένα για την Αθήνα δημιουργεί η κοινή συμφωνία- «προικοσύμφωνο» με το Φανάρι

Νέα δεδομένα για την Αθήνα δημιουργεί η κοινή συμφωνία- «προικοσύμφωνο» με το Φανάρι

Με τη μορφή ανακοίνωσης και ως δεδομένες θα παρουσιασθούν στην Ιερά Σύνοδο οι αποφάσεις της διμερούς συνομιλίας της Κωνσταντινούπολης!

«Η διμερής συμφωνία αποδεικνύει, ως λέγεται από εκκλησιαστικούς και πολιτειακούς παράγοντες περίτρανα ότι όλα στην σύγχρονη εκκλησιαστική διοίκηση είναι ρηχά και οι ηγήτορες παίζουν σαν να είναι σκάκι με τα ζάρια».

Η συμφωνία που προέκυψε μετά τις διμερείς συνομιλίες διάρκειας επτά ωρών του Οικουμενικού Πατριαρχείου με την Εκκλησία της Ελλάδος στο Φανάρι εκτιμάται από πολλούς εκκλησιαστικούς και πολιτειακούς παράγοντες πως θα δημιουργήσει μεγάλη αναταραχή στην Εκκλησία. Δεν αποκλείεται μάλιστα να προκαλέσει τέτοιους τριγμούς στις σχέσεις με την Πολιτεία, που πιθανόν να συντελέσουν στην επιτάχυνση του «διαζυγίου» η χωρισμού των σχέσεων τους, το οποίο υποκινούν σκοτεινοί κύκλοι του παρασκηνίου.
Και αυτό γιατί επ’ ουδενί η ελληνική κυβέρνηση ανεξαρτήτως κυβερνώντος κόμματος πρόκειται να αποδεχθεί το αίτημα της Κωνσταντινούπολης ούτως ώστε το νομοθετικό της έργο που αφορά την Εκκλησία να προϋποθέτει και να εξαρτάται από την έγκριση του Πατριαρχείου.

Η διμερής συμφωνία αποδεικνύει, ως λέγεται από τους ανωτέρω παράγοντες περίτρανα ότι όλα στην σύγχρονη εκκλησιαστική διοίκηση είναι ρηχά και οι ηγήτορες παίζουν σαν να είναι σκάκι με τα ζάρια. Η Εκκλησία πρέπει να είναι δυναμική και να έχει πυγμή, πίστη στον Θεό και όχι συμφέροντα οικονομικά. Τα στοιχεία τούτα εμφανώς απουσιάζουν από την Εκκλησία της Ελλάδος.

Ας μην λησμονούμε ακόμη πως στόχος της Εκκλησίας είναι η σωτηρία η οποία ταυτίζεται πάντοτε με τον Θεό και όχι με το χρήμα. Και αυτός ο στόχος καθιστά τους ρόλους ανιδιοτελείς και ειλικρινείς. Ως εκ τούτου ο ρόλος της Μητέρας είναι πάνω από όλα θυσιαστικός. Μία μάννα δηλαδή θυσιάζεται για τα παιδιά της και ουδέποτε απαιτεί απ’ αυτά να επιστρέψουν τα όσα με αγάπη πρόσφερε. Μία μάννα βγάζει τη μπουκιά από το στόμα της για να τη δώσει στα παιδιά της. Μία μάννα χαίρεται να αντικρύζει την πρόοδο των παιδιών της και ουδέποτε παύει να αποτελεί το παράδειγμα της σταυροαναστάσιμης θυσίας που ανοίγει τις πύλες του Παραδείσου. Μία μάννα δεν διατηρεί τον ομφάλιο λώρο με τους γιους και τις θυγατέρες αλλά καθίσταται ευλύγιστο και δυνατό τόξο ώστε να δώσει την ώθηση στα παιδιά της που αποτελούν τα βέλη να φθάσουν μακρύτερα απ’ αυτήν...
Είναι λοιπόν παράλογο, να λογίζεσαι Μητέρα Εκκλησία και να συμπεριφέρεσαι αντίθετα με το ρόλο σου. Να απαιτείς, να απειλείς, να εκβιάζεις ως κακιά μητριά... από τη θυγατέρα Εκκλησία. Και αυτά τα τρία χαρακτηριστικά στοιχεία φαίνεται να κυριαρχούν, ως σχολιάζουν οι ίδιοι κύκλοι στη διμερή συνομιλία, η οποία είχε ως τελική κατάληξη την προικοδότηση της Μητρός Εκκλησίας. Η όλη συμφωνία λογίζεται ως ένα «προικοσύμφωνο», το οποίο στην περίπτωση της μη τηρήσεώς του θα υπάρξουν συνέπειες...!

Τι περιλαμβάνει το «προικοσύμφωνο» της θυγατέρας προς την Μητέρα Εκκλησία!

Αναλυτικά λοιπόν η συμφωνία προβλέπει πλέον την ανάγκη τροποποιήσεως του νόμου 590/1977, που αποτελεί τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, ούτως ώστε να εφαρμόζονται εφεξής οι όροι της Πατριαρχικής Πράξεως του 1928! Προς τούτο συμφωνήθηκε ότι:
1. Είναι αναγκαία δια την εναρμόνιση του καταστατικού χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος προς την ως άνω πράξη η έναρξη της καταλλήλου διαδικασίας τροποποιήσεως των σχετικών άρθρων του ισχύοντος Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος.

2. Μέχρι της ολοκληρώσεως της ως άνω διαδικασίας θα τηρούνται όλοι οι όροι της πράξεως.

3. Ολοκληρουμένης της προετοιμασίας για την τροποποίηση του καταστατικού χάρτου αποσταλήσεται ούτος εν σχεδίω οφειλετικώς εγκαίρως τω Οικουμενικώ Πατριαρχείω προ της ψηφίσεως αυτού προς έκφραση γνώμης και συμφωνίας. Η αυτή διαδικασία συνεφωνήθη όπως τηρείται και δια παν νομοθέτημα αφορών εις τα εν Ελλάδι εκκλησιαστικά πράγματα όταν ταύτα άπτονται των σχέσεων των δυό Εκκλησιών, κατά την κρίσιν αυτών".
Το δεύτερο σκέλος του πρακτικού της συμφωνίας αναφέρεται στο θέμα των αποσπάσεων κληρικών της Εκκλησίας της Ελλάδος σε μητροπόλεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο εξωτερικό. Η απαγόρευση από το Φανάρι προς τους Ιεράρχες του θρόνου να αλληλογραφούν απ’ ευθείας με την Εκκλησία της Ελλάδος, λόγω της γνωστής αντιπαράθεσης με τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο είχαν δημιουργήσει δυσκολίες γραμματειακής κυρίως υφής και στο θέμα των αποσπάσεων. Η Αθήνα λοιπόν κλήθηκε και πάλι να μεταβάλλει τις θέσεις της προς όφελος της Μητρός Εκκλησίας...

Ως ανέλπιστη ευεργεσία λογίζεται επίσης η μετατροπή του γραφείου που διατηρεί η Εκκλησία της Ελλάδος στις Βρυξέλλες σε υποδιεύθυνση του αντίστοιχου γραφείου που διατηρεί εκεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο. «Αναγνωρισθείσης της αδηρίτου ανάγκης ενιαίας εκφράσεως της φωνής της Ορθοδοξίας παρά τη Ευρωπαϊκή Ένωση αι αδελφαί Εκκλησίαι συνεφώνησαν όπως κινηθούν προς την κατεύθυνση των απαραιτήτων θεσμικών αλλαγών δια την ενιαία ταύτην έκφρασιν". Η εναλλαγή των όρων Μητρός, θυγατέρας και αδελφής Εκκλησίας γίνεται κατά το δοκούν, όπως παρατηρούν εκκλησιαστικοί κύκλοι, ώστε να εξυπηρετείται αποκλειστικά και μόνο το Σεπτό Κέντρο της Ορθοδοξίας μας.

Φυσικά επικαλυμμένα στη συμφωνία περιλαμβάνεται και η έμμεση αποδοχή της πρότασης του Μητροπολίτη Ιωαννίνων Θεοκλήτου (σημ. συμμετείχε στις συνομιλίες) σε αθηναϊκή εφημερίδα περί της αναβαθμίσεως της αντιπροσωπείας του Πατριαρχείου στην Αθήνα σε Εξαρχία. Δεδομένων των αντιδράσεων Συνοδικών Ιεραρχών, οι οποίες φέρεται πως είχαν διατυπωθεί προς τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και τη δέσμευση του τελευταίου ότι δεν πρόκειται να συζητήσει τίποτε επιπλέον από την Πατριαρχική Πράξη του 1928 η τέταρτη συμφωνία των δυό πλευρών έκρινε αναγκαία την αναβάθμιση αορίστως του γραφείου. «Διεπιστώθη ότι το επίπεδον εκπροσωπήσεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου παρά τη Εκκλησία της Ελλάδος δεν είναι αντάξιον του κύρους και της θέσεως της Πρωτοθρόνου Ορθοδόξου Εκκλησίας και συνεφωνήθη ότι το θέμα τούτο χρήζει της καταλλήλου αναβαθμίσεως».

Το αξιοπρόσεκτο σημείο πάντως που προκαλεί αλγεινή εντύπωση είναι ότι η ιδιότυπη «προίκα» της θυγατρός Εκκλησίας της Ελλάδος προς τη δοκιμαζόμενη μαρτυρική Μητέρα θα επιχειρηθεί με τη μορφή ανακοινώσεως και όχι της επιβεβλημένης εγκρίσεως να παρουσιασθεί στην Ιερά Σύνοδο. Σύμφωνα λοιπόν με το πρακτικό, όσα συμφωνήθηκαν στις συνομιλίες θα ανακοινωθούν στην Ιερά Σύνοδο τόσο της Εκκλησίας της Ελλάδος όσο και του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Δεν αποκλείεται μάλιστα να περάσουν με τη «χρήση» της αρχιεπισκοπικής εξουσιοδοτήσεως, όπως και όλα τα άλλα για να καμφθούν οι όποιες διαφωνίες και αντιδράσεις!
Για την ιστορία αναφέρουμε ότι στη συμφωνία συμμετείχαν ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος, οι μητροπολίτες Πέργης Ευάγγελος, Περγάμου Ιωάννης, Φιλαδελφείας Μελίτων, Σεβαστείας Δημήτριος και Μύρων Χρυσόστομος, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Και από την πλευρά της Εκκλησίας της Ελλάδος οι μητροπολίτες Νέας Κρήνης Προκόπιος, Ιωαννίνων Θεόκλητος, Ζακύνθου Χρυσόστομος και Τρίκκης Αλέξιος. Σύμφωνα με το πρακτικό συμφωνίας που εκδόθηκε οι συνομιλίες "διεξήχθησαν εις θερμόν κλίμα αδελφοσύνης ειλικρινείας αρμονικής συνεργασίας και αλληλεγγύης εις επισφράγισιν των αδιάσπαστων ιστορικών και άλλων δεσμών μεταξύ των δυό Εκκλησιών".